Een op de zes kinderen groeit op in een gezin waar psychische problemen of een verslaving een rol speelt bij de ouders. Vanuit de ggz is er mijns inziens te weinig oog voor het trauma dat hier onder zit, en wordt er teveel nadruk gelegd op het versterken van de overlevingsstrategie.
Je vader of moeder heeft een borderline persoonlijkheidsstoornis Wanneer je opgroeit met een ouder met een borderline...
Wanneer je opgroeit in bij ouders met psychische problemen of een verslaving, is de kans groot dat je op de een of...
Wanneer we als kind door onze ouders onvoldoende zijn ontmoet in onze behoeften en verlangens en we niet genoeg liefdevol zijn vastgehouden, kunnen we soms niet anders dan onszelf vasthouden in onze kwetsbaarheid. Om dan weer opnieuw uit te reiken en jezelf een herkansing te geven om welkom geheten te worden, vraagt moed.
Wanneer je opgroeit met ouders met psychische problemen of een verslaving is er een heel grote kans dat je een innerlijke stem ontwikkelt die je regelmatig vertelt wat je allemaal verkeerd doet. Om daar weer los van te komen is niet eenvoudig. Het vraagt oefening en mildheid.
Als kind van ouders met een psychische problematiek is het niet eenvoudig om je los te maken van je ouders. Daarvoor is het nodig dat je eerst je eigen behoeftes en verlangens leert kennen. Maar hoe doe je dat, als je dat nooit hebt geleerd? Stapje voor stapje.
Voor de Stichtse Courant ben ik geïnterviewd over volwassen kinderen van ouders met een psychische problematiek. Het is zo belangrijk om je verhaal te vertellen, omdat je je al een beetje losmaakt van de loyaliteit naar je ouders. Dat is al helend in zichzelf.
Soms is het zo moeilijk om steun te voelen. Zeker wanneer je dat vanuit je jeugd niet hebt meegekregen, omdat je ouders geen ruimte hadden voor jouw behoeften. Maar waar vind je dan support? Liefdevolle armen, een luisterend oor? Het kan helpen om je bewust te worden van de bedding van de oermoeder en te voelen dat je je aan haar mag overgeven. En vanuit die bedding contact te maken met de leegte die er was, en te voelen dat je dat kunt dragen.
In deze tijd van COVID en de maatregelen om de ziekte onder controle te krijgen, worden we tot in onze kern geraakt. Tot in ons kindstuk waarin we geleerd hebben om te gaan met angst. Door boos te worden, je terug te trekken of voor de ander te gaan zorgen ten koste van jezelf. Ik roep op tot verdraagzaamheid en zachtheid voor jezelf en elkaar.
Hoe ingewikkeld is het om niet in de polariteit van voor of tegen de COVID-maatregelen te stappen, maar in het midden te blijven staan en aan te kijken wat is.
Wat maakt jou tot wie je bent? Ben je opgegroeid met ouders met een psychische problematiek? Of weet je het niet zeker? Om meer je eigen keuzes te maken en wat meer los te komen van je ouders, is het van belang om te onderzoeken waar je vandaan komt en wat je herkent in het nu.
Als kind probeer je erbij te horen en te blijven horen in het gezin waarin je geboren bent. Voor kinderen van ouders met een psychische problematiek is dit een behoorlijke klus. Ze ontvangen vaak niet onvoorwaardelijk de liefde van hun ouders, omdat die (ongewild) teveel in beslag worden genomen door hun eigen psychische problemen. Dus welke overlevingsstrategieën ontwikkel je dan? En hoe leer je om meer te kiezen voor wat heilzaam is voor jou?
De dynamiek tussen ouders met een psychische problematiek en hun kinderen stopt nooit. Als kind kun je eigenlijk maar twee bewegingen maken: of je beweegt mee in de dynamiek, of je maakt je eruit los. Hoe dan ook is er verlies, wat je ook doet, verlies van (delen van) jezelf of verlies van je ouders. Voor jezelf kiezen vraagt erom dat je de rauwheid en de pijn aankijkt van hoe het geweest is. En het vraagt moed om die stap te zetten.
KOPP-kinderen krijgen ongewild een grote verantwoordelijkheid op hun schouders. De rollen worden als het ware omgedraaid en de ouders worden afhankelijk van de kinderen, vaak zowel functioneel als emotioneel. Om als volwassene je eigen weg te volgen en wat meer los te komen uit de parentificatie is het van belang om te kijken hoe de ordening binnen het gezin in elkaar zat en hoe dit in het huidige leven nog steeds speelt, en contact te maken met de eigen behoeftes en verlangens.
