Wanneer je opgroeit in bij ouders met psychische problemen of een verslaving, is de kans groot dat je op de een of...
Afwijzing van je eigen pijn
Lees meer
Iris Verhoeven
Eva in schaamte
Wanneer we als kind door onze ouders onvoldoende zijn ontmoet in onze behoeften en verlangens en we niet genoeg liefdevol zijn vastgehouden, kunnen we soms niet anders dan onszelf vasthouden in onze kwetsbaarheid. Om dan weer opnieuw uit te reiken en jezelf een herkansing te geven om welkom geheten te worden, vraagt moed.
De interne criticus
Wanneer je opgroeit met ouders met psychische problemen of een verslaving is er een heel grote kans dat je een innerlijke stem ontwikkelt die je regelmatig vertelt wat je allemaal verkeerd doet. Om daar weer los van te komen is niet eenvoudig. Het vraagt oefening en mildheid.
Ik maak me los door mijn schuldgevoel heen
Als kind van ouders met een psychische problematiek is het niet eenvoudig om je los te maken van je ouders. Daarvoor is het nodig dat je eerst je eigen behoeftes en verlangens leert kennen. Maar hoe doe je dat, als je dat nooit hebt geleerd? Stapje voor stapje.
krantenartikel de Stichtse Courant: Aandacht voor volwassen KOPP/KOV
Voor de Stichtse Courant ben ik geïnterviewd over volwassen kinderen van ouders met een psychische problematiek. Het is zo belangrijk om je verhaal te vertellen, omdat je je al een beetje losmaakt van de loyaliteit naar je ouders. Dat is al helend in zichzelf.
Internationale vrouwendag
Voor internationale vrouwendag nodig ik je uit om je verhaal te delen en de vrouwen te eren die van invloed zijn geweest op jouw leven, en wiens invloed jij ook weer doorgeeft. Stuur het me toe via iris@dehelendeweg.com en dan bundel ik de verhalen om er een E-book van te maken ter inspiratie op moeilijke momenten. Wanneer je je verhaal stuurt, ontvang je het E-book automatisch wanneer het voltooid is.
Rusten bij de vrouwen
Soms is het zo moeilijk om steun te voelen. Zeker wanneer je dat vanuit je jeugd niet hebt meegekregen, omdat je ouders geen ruimte hadden voor jouw behoeften. Maar waar vind je dan support? Liefdevolle armen, een luisterend oor? Het kan helpen om je bewust te worden van de bedding van de oermoeder en te voelen dat je je aan haar mag overgeven. En vanuit die bedding contact te maken met de leegte die er was, en te voelen dat je dat kunt dragen.
Oproep tot verdraagzaamheid
In deze tijd van COVID en de maatregelen om de ziekte onder controle te krijgen, worden we tot in onze kern geraakt. Tot in ons kindstuk waarin we geleerd hebben om te gaan met angst. Door boos te worden, je terug te trekken of voor de ander te gaan zorgen ten koste van jezelf. Ik roep op tot verdraagzaamheid en zachtheid voor jezelf en elkaar.
In het oog van de storm
Hoe ingewikkeld is het om niet in de polariteit van voor of tegen de COVID-maatregelen te stappen, maar in het midden te blijven staan en aan te kijken wat is.
Hoe weet je of je een KOPP-kind bent?
Wat maakt jou tot wie je bent? Ben je opgegroeid met ouders met een psychische problematiek? Of weet je het niet zeker? Om meer je eigen keuzes te maken en wat meer los te komen van je ouders, is het van belang om te onderzoeken waar je vandaan komt en wat je herkent in het nu.
Perfectionisme als overlevingsstrategie
Als kind probeer je erbij te horen en te blijven horen in het gezin waarin je geboren bent. Voor kinderen van ouders met een psychische problematiek is dit een behoorlijke klus. Ze ontvangen vaak niet onvoorwaardelijk de liefde van hun ouders, omdat die (ongewild) teveel in beslag worden genomen door hun eigen psychische problemen. Dus welke overlevingsstrategieën ontwikkel je dan? En hoe leer je om meer te kiezen voor wat heilzaam is voor jou?
Het stopt nooit
De dynamiek tussen ouders met een psychische problematiek en hun kinderen stopt nooit. Als kind kun je eigenlijk maar twee bewegingen maken: of je beweegt mee in de dynamiek, of je maakt je eruit los. Hoe dan ook is er verlies, wat je ook doet, verlies van (delen van) jezelf of verlies van je ouders. Voor jezelf kiezen vraagt erom dat je de rauwheid en de pijn aankijkt van hoe het geweest is. En het vraagt moed om die stap te zetten.
“Ik voel me de moeder van mijn moeder”
KOPP-kinderen krijgen ongewild een grote verantwoordelijkheid op hun schouders. De rollen worden als het ware omgedraaid en de ouders worden afhankelijk van de kinderen, vaak zowel functioneel als emotioneel. Om als volwassene je eigen weg te volgen en wat meer los te komen uit de parentificatie is het van belang om te kijken hoe de ordening binnen het gezin in elkaar zat en hoe dit in het huidige leven nog steeds speelt, en contact te maken met de eigen behoeftes en verlangens.