Voor veel volwassen KOPP/KOV zijn de feestdagen een moeilijke tijd, die gepaard gaat met veel stress. Je voelt je verplicht om tijd door te brengen met je psychisch zieke of verslaafde ouder(s). Omdat ze helemaal alleen zijn en er niemand anders naar ze omkijkt. Of voel je een diep verlangen naar dat het misschien deze keer toch fijn en gezellig is.
Of je hebt al een tijd geen contact meer met je ouders. En juist in deze tijd is het gemis zo voelbaar. Misschien niet eens het gemis van je ouders zelf, maar vooral het gemis van hoe het zou kunnen zijn. Ouders bij wie je welkom bent, die onvoorwaardelijk van je houden. En dat heb je nooit zo gevoeld.
Ik houd van kerst. Ben er echt gek op. Jarenlang heb ik met mijn eigen gezin kerst gevierd, precies zoals wij het zelf wilden. Met vrienden en lekker uitbundig. Waar we door het jaar heen rustig aan doen met vlees en vis, en zoveel mogelijk verantwoord eten, pakken we met kerst uit. Weken van tevoren begon de voorpret al. Recepten uitzoeken, overleggen wie wat ging maken, kijken waar ik de ingrediënten kon halen, alvast bestellingen plaatsen.
Jaren geleden heb ik besloten dat ik me met kerst van niemand iets aan zou trekken. Geen verplichtingen, en dus ook geen stress. Gewoon doen waar we zin in hadden. In een ver verleden wel eens met familie, maar alleen als het goed voelde. Daar is sinds dit jaar verandering in gekomen.
Toen mijn vader overleed in 2015, besloot mijn moeder met de feestdagen te gaan werken. Ze werkte in de zorg, dus dat was prima te regelen. Sinds afgelopen zomer is ze met pensioen. En kan ik het niet over mijn hart verkrijgen dat ze alleen thuis zit met kerst. Ja, schuldgevoel en loyaliteit spelen hierin een alles bepalende rol. Met mijn broer heb ik afgesproken allebei een dag voor onze rekening te nemen.
Ik besef dat ik geluk heb gehad. Zoveel jaren heerlijke feestdagen zonder stress. Mijn ouders waren wie ze waren, en ik was er ook in deze periode elk jaar een beetje los van. Los van het gezin waarin ik ben opgegroeid. Kerst vieren met mijn zelfgekozen familie. En toch doet het pijn dat het nu ook tot deze momenten is doorgedrongen.
Hoe treed jij de feestdagen tegemoet? Vrolijk en optimistisch? Of zie je er, net als ik, tegenop? Kun je niet wachten tot deze tijd weer voorbij is?
Bij deze geef ik je 5 tips om de feestdagen met minder stress door te komen.
Ik wens je mooie dagen toe, met mildheid voor jezelf.
Mijn kijk op het innemen van je plek Op 18 april zag ik een op…
Ik ben zo dankbaar dat ik geïnterviewd ben door Jujube Zeguers van Linda.nl. Zo krijgen…
Dit is hoe het is Soms vertel ik mensen over het contact met mijn moeder.…
Een op de zes kinderen groeit op in een gezin waar psychische problemen of een…
Wanneer je opgroeit in bij ouders met psychische problemen of een verslaving, is de kans…